SKREVET AV
No skin det sol e høgste SvealiåNo bli det vår det kjenne e so velDe søng så tongt kring alle dalasiåÅ synnåvinn han kjem å gjer me sel
Når sommar’n kjem da bli det fint e fjellåDa ska e dit å hør kår bekkjinn søngÅ kliv te topps e brattast berjestellåÅ vea grass å tort å tåberløng
E kjenne lokt tå gras kring alle hauaÅ sola skin å bjøllåin kling så kløktÅ tjønninn legg så blank der e ska lauvaMe berg ekreng der e kainn sol me trøgt
Ådu å du kår sårt å sælt e stoinnaNår sola skin frå kvite høgdå neDa væt e vår’n han e kje lenger oinnaAt e får levva slik ein somar te
Da væt e vesst at bekkjinn legg å ventaPoinn kalle isa me så sval ein drekkNår hausten kjem å sistkveldskløva hentaDa ska e takk for sommarn så e fekk
